Όταν την περασμένη εβδομάδα, η γνωστή Περσο-Αμερικανίδα,
ιδιαίτερα δημοφιλής στις ΗΠΑ από το ριάλιτι τηλεοπτικό show «The Shahs of Sunset»,
Lilly Ghalichi μοιράστηκε στο λογαριασμό της στο instagram
την τραυματική για εκείνη εμπειρία που είχε μετά από θεραπεία
με ενέσιμα fillers για την περιοχή κάτω από τα μάτια,
ξεκίνησε μία τεράστια συζήτηση για τους κινδύνους που εγκυμονούν ανάλογες αισθητικές πράξεις
και για τι θα πρέπει να προσέχουν οι ασθενείς.
Ειδικότερα, η Lilly Ghalichi με τα video της, που έκαναν το γύρο των social media,
έκανε γνωστή την εμπειρία της από την αγγειακή απόφραξη που προκλήθηκε από το filler υαλουρονικού
που της χορηγήθηκε ενέσιμα στην περιοχή κάτω από τα μάτια, δίνοντας σε πολλές (κυρίως) αλλά και πολλούς που ενδιαφέρονται να κάνουν ανάλογες θεραπείες τροφή για προβληματισμό και για ανεύρεση του εξειδικευμένου πλαστικού χειρουργού, τον οποίο θα συμβουλευτούν διεξοδικά για όλους τους κινδύνους και τα οφέλη της όποιας θεραπείας σκέφτονται να κάνουν, πριν τον εμπιστευτούν.
Πολλές φορές, η εικόνα που δείχνει το επιθυμητό αποτέλεσμα να έχει επιτευχθεί,
επισκιάζει τα δεδομένα γύρω από τη θεραπεία.
«Η περιοχή γύρω από τα ματιά είναι από τις πλέον σημαντικές
αλλά και τις πλέον ευαίσθητες του προσώπου»,
εξηγεί η Δρ. Βίλλυ Ροδοπούλου, MD, FEBOPRAS,
Συν-ιδρύτρια του Κέντρου Πλαστικής και Αισθητικής Χειρουργικής “Kosmesis“».
«Το δέρμα στην περιοφθαλμική περιοχή είναι 10 φορές πιο λεπτό
από το δέρμα του υπόλοιπου προσώπου.
Επίσης, η εν γένει ιδιαίτερη ανατομία της περιοχής αυτής την καθιστά
από τις πιο δύσκολες περιοχές για θεραπεία.
Οι εγχύσεις με fillers, που στόχο έχουν να ‘γεμίσουν’ μια περιοχή
στο πρόσωπο, είναι σχετικώς ασφαλείς,
όταν η εφαρμογή γίνεται από εξειδικευμένο και πεπειραμένο ιατρό,
δηλαδή πλαστικό χειρουργό κατά προτίμηση, ή δερματολόγο»,.
Υπάρχει, όμως, πάντα μία ελάχιστη πιθανότητα -ακόμη και στα πιο έμπειρα χέρια κι όχι μόνο στην περιοχή των ματιών- η έγχυση του υλικού να γίνει μέσα σε κάποιο αγγείο, πράγμα που δημιουργεί εξαιρετικά μεγάλο κίνδυνο
για την περιοχή που συμβαίνει αυτό.
Ένα τέτοιο -σπάνιο έστω, αλλά επικίνδυνο- ενδεχόμενο πρέπει,
όχι μόνο να αναγνωριστεί αμέσως από τον ιατρό, αλλά και να αντιμετωπιστεί
με την έγχυση της κατάλληλης διαλυτικής ουσίας, που
-στην περίπτωση που έχει γίνει υαλουρονικό-
ονομάζεται υαλουρονιδάση, για και αυτό τονίζεται, πάντα,
η ανάγκη να απευθυνόμαστε στον κατάλληλα εκπαιδευμένο, ειδικό,
η πείρα και η γνώση του οποίου εγγυάται την ασφάλεια του ασθενή
και το καλό αποτέλεσμα της θεραπείας»,
τονίζει η Δρ. Βίλλυ Ροδοπούλου.
«Έτσι, το έστω και μικρό ρίσκο που έχει η έγχυση υαλουρονικού στην περιοχή,
αλλά και τα πολύ αυξημένα περιστατικά ασθενών που βλέπω
από άλλους συναδέλφους με πολύ μακροχρόνια οιδήματα
(συχνά η χρήση κάνουλας εμποδίζει την ορθή τοποθέτηση του υλικού)
είναι οι λόγοι που έχω εγκαταλείψει, την τελευταία σχεδόν διετία,
τη συγκεκριμένη θεραπεία και εφαρμόζω κατά αποκλειστικότητα
μία εξελιγμένη τεχνική αυτόλογης μεσοθεραπείας,
την Golden touch micro-infusion.
Η θεραπεία αυτή συνδυάζει ιδανικά τα στοιχεία της μεσοθεραπείας
και του microneedling, κι έχει δύο στάδια:
Στο πρώτο, χρησιμοποιείται μια αποστειρωμένη, ειδική μιας χρήσεως,
συσκευή με περίπου 30 επιχρυσωμένες αποστειρωμένες ακίδες
για τη διάχυση παντού -στο πρόσωπο/ντεκολτέ /λαιμό/ χέρια-
του εμπλουτισμένου (με υγρό υαλουρονικό οξύ, βιταμίνες και πεπτίδια λευκαντικές ουσίες)
πλάσματος από το αίμα του ασθενούς.
Στο δεύτερο στάδιο, ακολουθεί ενέσιμη εφαρμογή από εμένα
αυτού του πολύτιμου κοκτέιλ (το οποίο αποκαλούμε και ‘υγρό χρυσό’),
σε όποια περιοχή έχει ανάγκη.
Το πλάσμα του αίματος (PRP) που χρησιμοποιούμε στη θεραπεία,
είναι ιδανικό υλικό, καθώς προέρχεται από τον ίδιο ασθενή
και δεν υπάρχει κίνδυνος ούτε απόφραξης αγγείου ούτε μακρόχρονου οιδήματος.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμη και αντί του υαλουρονικού οξέος,
με άριστα και άμεσα αποτελέσματα
(ειδικά στις πιο ντελικάτες περιοχές, όπως τα μάτια),
όπου μερικές φορές μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες διογκώσεις
και οιδήματα, λόγω της τάσης του να δεσμεύει τα μόρια του νερού.
Πρόκειται, πλέον, για την πιο περιζήτητη θεραπεία στο κέντρο μας,
που συναγωνίζεται το μπότοξ σε δημοφιλία!»,
καταλήγει η Δρ. Βίλλυ Ροδοπούλου.