Ο εθισμός στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Instagram και το TikTok κρύβουν και άλλους μεγαλύτερους κινδύνους για άτομα νεαρής –και όχι μόνο– ηλικίας. Αυτό καταδεικνύει η μεγάλη αύξηση αισθητικών επεμβάσεων σε όλο και νεαρότερες ηλικίες, με αίτημα των followers να μοιάσουν στον ‘βελτιωμένο’ με φίλτρα εαυτό τους που προβάλλουν στο Instagram, ενώ δεν είναι καθόλου σπάνιο να ζητούν να αποκτήσουν παρόμοια εικόνα γνωστών influencers, τις οποίες (ή τους οποίους) ακολουθούν και αποτελούν τα πρότυπα ομορφιάς τους.
Οι ψυχίατροι έχουν ονομάσει το σύνδρομο «δυσμορφία του Snapchat», για την οποία ευθύνεται η διαρκής σύγκριση της αληθινής εμφάνισης ενός ατόμου με τις σέλφις του. Αυτή η διαρκής έκθεση στο φιλτραρισμένο, αψεγάδιαστο ‘πρόσωπο του instagram’ μπορεί να οδηγήσει -ειδικά τους νέους ανθρώπους- σε μια λατρεία αυτής της μη φυσικής εικόνας.
Έτσι, όλο και συχνότερα οι πλαστικοί χειρουργοί αναφέρουν πως οι νεαροί χρήστες των social media τους ζητούν τις αλλαγές που οι ίδιοι έχουν κάνει (μέσω φίλτρου) στην εικόνα τους, οι οποίες είναι αφύσικο (έως αδύνατο ή και επικίνδυνο) να υλοποιηθούν στο ανθρώπινο πρόσωπο.
Η αύξηση ανάλογων αισθητικών επεμβάσεων, με μίμηση των φίλτρων των δημοφιλών εφαρμογών, είναι γεγονός και στην Ελλάδα, σε όλο και νεαρότερες ηλικίες,. Η μίμηση αφύσικων χαρακτηριστικών συνεχίζεται, παρόλο που το duckface αποτελεί πλέον παρελθόν. Την τιμητική τους τώρα έχουν τα russian lips, με έμφαση στο περίγραμμα: ανασηκωμένο το άνω χείλος ώστε να σχηματίζει μια καρδιά. Μεγάλη ζήτηση έχει και το ponytail lift (λίφτινγκ μετώπου, φρυδιών και μέσου προσώπου, που παίρνει το όνομά του από το εφέ που δημιουργεί μια σφιχτή αλογοουρά) και το cheek lift (ανόρθωση και γλυπτική προσώπου στην περιοχή των ζυγωματικών).
Σύμφωνα με την πλαστικό χειρουργό – MD, FEBOPRAS, Βίλλυ Ροδοπούλου, «το σύνδρομο του snapchat dysmorphia είναι ένα παθολογικό πρόβλημα, που είναι μεταδοτικό μεταξύ των νεαρών χρηστών. Οι γυναίκες προσπαθούν να μιμηθούν τα φίλτρα των εφαρμογών καταλήγοντας σε υπερβολές». Μάλιστα, το συγκρίνει με τα άτομα με νευρική ανορεξία που δεν βλέπουν στον καθρέφτη κάτι αφύσικο. Το ίδιο και σε αυτές τις περιπτώσεις, η/ο ασθενής δεν αντιλαμβάνεται την παραμόρφωση. Το μάτι συνηθίζει το πιο έντονο χείλος και την επόμενη φορά ο ασθενής ζητάει παραπάνω υλικό. «Όμως, το παραμορφωτικό αποτέλεσμα δεν έρχεται μόνο του… κάποιος τους κάνει τις ‘βελτιώσεις’ που ζητούν, είτε αφορούν σε χειρουργικές είτε σε λιγότερο επεμβατικές παρεμβάσεις. Υπάρχουν συνάδελφοι που έχουν παρεισφρήσει στον κλάδο χωρίς αισθητικό κριτήριο, οι οποίοι δέχονται να κάνουν αυτές τις αισθητικές επεμβάσεις όχι γιατί κάνει καλό στον ασθενή, αλλά γιατί κάνει καλό στην τσέπη τους, ενώ επεμβάσεις με υαλουρονικό γίνονται ακόμα και από άσχετες ειδικότητες, με τραγικά αποτελέσματα».
Αντί για βελτίωση γίνεται κλωνοποίηση!
«Επιμένοντας στο σύνδρομο του snapchat dysmorphia, αυτό που επιτυγχάνεται είναι η ‘κλωνοποίηση μίας ολόκληρης γενιάς, καθώς ο άνθρωπος χάνει την ταυτότητά του, την ιδιαίτερη φυσιογνωμία με την οποία γεννήθηκε», επισημαίνει η Δρ. Β. Ροδοπούλου.
«Ο σκοπός κάθε αισθητικής παρέμβασης είναι να βελτιώσουμε την εικόνα μας, όχι να μοιάζουμε όλοι ίδιοι, με τα ίδια ζυγωματικά. Προσωπικά, δεν μπορώ να κάνω σε ασθενή μου κάτι τέτοιο. Δεν είναι αυτό για το οποίο ορκίστηκα. Ωστόσο, κάθε ημέρα, εδώ και 3-4 χρόνια, θα δω κάποια ασθενή που έχει κακοποιηθεί χρόνια με fillers υαλουρονικού. Γιατί το υαλουρονικό ούτε αποδομείται ούτε απορροφάται γρήγορα. Λένε στις κυρίες να βάλουν υαλουρονικό στα ζυγωματικά για να ‘σηκωθεί’ το πρόσωπο… Μέγα λάθος! Οι ασθενείς βλέπουν ότι δεν έχει αποτέλεσμα και οι ‘ειδικοί’ απαντούν ότι δεν ήταν αρκετό το υλικό. Αυτή η δουλειά γίνεται. Κι έτσι φαίνονται και πιο μεγάλες και πιο πειραγμένες», καταλήγει η Δρ. Βίλλυ Ροδοπούλου.